Ziekenboeg

Het is hier op het ogenblik een ziekenboeg. We zijn alledrie niet echt lekker. Mijn man was de eerste die ziek werd.

Rosie moest naar de dierenarts. Haar gebit moest schoongemaakt worden. Helaas moest er ook 1 kies uitgetrokken worden.
Wij hadden voor het uitgebreide pakket gekozen omdat ze ook op leeftijd is en ik zag dat ze de laatste tijd meer dronk dan normaal is. Er werd ook bloed afgenomen om te kijken of haar organen nog gezond zijn. Helaas bleek haar nierwaarden iets verhoogd te zijn.
140 is de grens en ze had 150. Een grensgeval nog, zei de dierenarts. Maar ze moet wel op een nierdieet. Als dat alles is. Daar kunnen we wel mee leven. Gelukkig vind ze het nierdieet lekker, dus dat valt weer mee.

En toen was ik aan de beurt en daar ben ik echt niet blij mee, want vandaag ben ik jarig. Ik zat dan ook te mopperen op mijn man dat ik liever een ander cadeautje van hem had willen hebben. *zucht*

Hebben jullie al last gehad van griepverschijnselen?

Kussenovertrek en twee zakjes

Sommige weten het misschien nog wel (van facebook) dat mijn moeder alzheimer heeft en sinds begin 2017 in een verpleeghuis zit. Ze heeft een mooie kamer (dat zegt ze zelf) en is tevreden in het verpleeghuis. Daar ben ik blij om, maar het is wel triest om een actieve en pittige vrouw af te zien takelen naar een vrouw waarvan haar geheugen prut is en ook lichamelijk langzaam minder wordt.
Ik heb al paar keer meegemaakt dat ze vroeg wie ik was of ze zei ik herken je ergens van, maar waar van. Of dat ze vroeg 'wie is dat echtpaar op de foto', dat waren dan haar ouders. Rot ziekte.

Een ander iets is dat een aantal patiënten op de afdeling 'kraaien' zijn. Wat ze mooi vinden nemen ze mee. Mijn moeder is daar een van. Dit hoort ook bij alzheimer. Het grappige is dat ze dat vertelt dat er mensen zijn die dat doen. Ik zeg dan ook standaard dat ze zelf ook zo iemand is. Dan moet ze ondeugend lachen.
Wat ook gebeurd is, is dat mijn moeder van een niet altijd aardige vrouw veranderd is naar een lieve vrouw. Ze doet nu ook dingen die ze als ze geen alzheimer zou hebben absoluut niet zou willen doen.

Maar goed, waarom vertel ik dat. Ze heeft een kussentje op haar stoel (ergens vandaan meegenomen), maar dat is alleen de binnenkant van het kussentje. Je ziet de vulling dan ook en als dat stuk gaat, dan vlieg dat statische spul overal heen. Daarom heb ik voor haar een kussenovertrek gemaakt.
Ik heb wel een kussenovertrek gemaakt die ze er niet kan afhalen of ze zet de schaar erin. Want wat ze niet mooi vindt sloop ze. Dat doet ze ook met haar kleding, dan knip ze gewoon een stuk er uit en dan zegt ze 'dat is niet van mij'.

Eigenlijk wilde ik een rits in maken, want als hij smerig is dan kon je hem nog wassen. 

Dus pakte ik mijn naaidoos. Daar had ik een zakje met oude ritsen, maar ik had geen juiste maat rits daarom maar gewoon alles dicht genaaid.

Dat plasticzakje met ritsen was wel stuk gegaan en in het kader van weinig of geen plastic meer gebruiken, had ik van hetzelfde stuk stof een zakje gemaakt. Ik was tenslotte toch al bezig met de naaimachine en lockernaaimachine.

Ik had eerst een klein zakje gemaakt, maar die was echt te klein. 

Om er nog iets leuks van te maken heb ik een hengsel aangezet. 

Dan kunnen we het nog gebruiken bij boodschappen als we gember of chilipepers o.i.d. kopen bij de Turkse toko of supermarkt. 

Daarom heb ik een tweede gemaakt en met rits. Dat was wel even wennen 'van hoe ging dat ook al weer' maar het is gelukt. 

Stof is 100% katoen, rits is helaas wel van polyester, maar waar kan je tegenwoordig nog katoenen ritsen kopen?

Al bij al zijn dit 3 kleine naaiprojectjes om ook weer te wennen aan de naaimachine, want zodra de appeltjes klaar zijn wil ik serieus met de naaimachine gaan quilten.

Welkom 2019

Iedereen de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar toegewenst.

 

Ik heb geen goede voornemens voor 2019, want dat wordt toch niets (ik spreek uit ervaring).

Terugblik 2018:
Vorig jaar was ik van plan om paar kleine quiltjes af te maken en dat is hopeloos mislukt.

Wel was ik vorig jaar bezig geweest met het appeltjesquiltje, maar helaas niet afgekregen.

Dat moet dit jaar echt lukken. 🙄

Ik ben vorig jaar gestopt met faceboek en dat was een goede keuze, want je hebt meer tijd voor andere activiteiten (zoals lezen, koken en wandelen).
Ik kan dat iedereen aanraden. 

Voor jullie hoop ik dat 2019 goed nieuws brengt en vooral een goede gezondheid.

Maak er iets leuks van. 😉

Kerstgroet

Appeltjes (2)

Kort berichtje van mij. Op mijn werk had ik een feestje. Ik ben dit jaar 40 jaar in dienst bij mijn werkgever en daar hoort een feestje bij. Het was een gezellig feestje met een heleboel collega's en ik ben heerlijk verwend door mijn collega's.

Ik ben ook weer verder gegaan met de appeltjes. Alleen was de lijm op en ik had ook geen andere lijmsoort in huis, dus moest ik het eerst bij bestellen. Tot die tijd heb ik paar appeltjes die ik al klaar had liggen aan elkaar gezet. Daar heb ik geen foto van gemaakt, dat komt later wel.

Verder heb ik het dienblad ook even opgemeten, want ik wist eigenlijk niet hoe groot het kleedje moest worden. Het wordt een klein vierkant kleedje van 35 bij 35 cm. Niet echt groot dus, maar wel ideaal om het goed onder de knie te krijgen. Het is wel een gepriegel en eigenlijk kan ik het niet echt goed zien. Dat merkte ik ook al als ik iets aan het lezen was. Het is dus duidelijk tijd om mijn ogen te laten controleren.
Ik heb vorige week dan ook gelijk een afspraak gemaakt.

Ondertussen had ik de lijm ontvangen en heb ik weer appeltjes klaar gemaakt. Kan ik weer verder gaan met het voorraadje.

Wisten jullie trouwens dat Ines weer terug op haar blog is. Dit is haar adres (klik).

Tot de volgende keer weer.

Appeltjes

Vakantie is weer voorbij. Het opruimen gaat rustig door. Alle papieren zitten nu weer netjes in de ordners. Ik heb heel veel mappen opgeruimd. Ik heb 3 ordners van zorgverzekeringspapieren vanaf 1978 opgeruimd tot 2009 en nog veel meer ordners. Het ruimt zo lekker op om minder ordners te hebben. Wat blijft moet helaas blijven, maar we kunnen wel elk jaar een jaar opschonen. Dat is een kwestie van bijhouden.
Verder heb ik ook paar dingen op MP gezet. Dat ruimt ook lekker op (als het verkocht is).

Verder kwam ik een blikken doosje tegen met appeltjes. Daar was ik een jaar terug mee begonnen.  Gewoon om te kijken of dat makkelijk was. In het begin ging het niet helemaal goed en dat zie je ook wel (als je goed kijkt). Ik had toen ook al paar foto's gemaakt. Zie hieronder:

Kleuren bij elkaar zoeken.

De eerste appels aan elkaar naaien.

Nog meer appeltjes gemaakt. Zo langzamerhand wordt het groter.

Omdat dit echt een probeersel was en omdat ik ook niet heel erg veel stof van deze stofjes heb liggen, wordt dit ook een klein vierkant kleedje. Het kleedje komt in een dienblad te liggen. Als het kleedje af is, dan laat ik jullie het weer zien.

Dat was het tot nu toe.

Fijne week en tot de volgende keer.